ખોખલા ખેંચાણ લઈને જીવું છું,
વળગણોની તાણ લઈને જીવું છું.
આ વરસતા પથ્થરો વચ્ચે સતત,
જીવ, લોહીઝાણ લઈને જીવું છું.
હું મને જો ઓળખું તો પણ ઘણું,
એ સમજ, એ જાણ લઈને જીવું છું.
ડૂબવું પોષાય નહીં સંબંધમાં,
હું સ્મરણનાં વ્હાણ લઈને જીવું છું !
સનસનાટીપૂર્ણ વીતે છે સમય,
હુંય કચ્ચરઘાણ લઈને જીવું છું !
સુનીલ શાહ
કવિતાનો ‘ક’ 
દરેક વ્યક્તિની જીવનકથાનો કોમન ફેક્ટર. સરસ શબ્દો અને ભાવમાં વ્યક્ત કર્યો છે.
Vaah…superb!!
ડૂબવું પોષાય નહીં સંબંધમાં,
હું સ્મરણનાં વ્હાણ લઈને જીવું છું !
સરસ અભિવ્યક્તિ…અભિનંદન.
મને લાગે છે મત્લામાં વળગણોની ને બદલે વળગણોનું તાણ… હોવું જોઇએ સુનીલભાઇ.
Good Gazal Sir,
હું મને જો ઓળખું તો પણ ઘણું,
એ સમજ, એ જાણ લઈને જીવું છું
This is best.
Extension:
દુશ્મનોના તીરો-તલવાર વચ્ચે,
દોસ્તોનો સાથ લઇને જીવું છું
સુંદર અભિબ્યક્તી
ડૂબવું પોષાય નહીં સંબંધમાં,
હું સ્મરણનાં વ્હાણ લઈને જીવું છું !
સનસનાટીપૂર્ણ વીતે છે સમય,
હુંય કચ્ચરઘાણ લઈને જીવું છું !
ખૂબ ગમ્યા
હું મને જો ઓળખું તો પણ ઘણું,
એ સમજ, એ જાણ લઈને જીવું છું…વાહ.. ક્યા બાત… સુંદર ગઝલ..
ડૂબવું પોષાય નહીં સંબંધમાં,
હું સ્મરણનાં વ્હાણ લઈને જીવું છું !
અચ્છા હૈ… સુનિલભાઈ…
ખૂબ સરસ ગઝલ..
હું મને જો ઓળખું તો પણ ઘણું,
એ સમજ એ જાણ લઈ ને જીવું છું !
ડૂબવું પોષાય નહિં સંબંધમાં,
હું સ્મરણના વ્હાણ લઈ ને જીવું છું !
વાહ…સંબંધની પરિભાષા કેટલી સહજતાથી થઈ છે.
અભિનંદન.